Sözlük anlamı; sokaklarda ve caddelerde yayaların rahat ve güvenli hareket etmesi için ayrılmış yol…

       Ya günlük hayatta?

       Bu soruyu kendi kendime sorduğumda hafif bir gülümseme beliriyor yüzümde. Zira günlük hayatta tanımından çok uzak bir amaç için kullanılıyor kaldırımlar. Yayalar için ayrılmış bu yollar; esnaf tarafından konan reklam tabelaları, satış tezgahları, ‘’Park yasaktır’’ kukaları, kaldırımı şahsi otoparkı haline getiren motosiklet ve bisiklet kullanıcıları tarafından adeta işgal edilmiş durumda. Kaldırım işgali bunlarla da kalmıyor üstelik. Çay ocakları ve kahvehanelerin özellikle yaz aylarında kaldırımlara taşmaları yayalara zor anlar yaşatıyor.

       Yaz aylarına gireceğimiz şu günlerde özellikle bayan yayalar olarak yine tedirginleşiyoruz. Kaldırımlara masa sandalye atan çay ocakları geçiş yollarını kapatıyor ve bayanların rahat bir şekilde kaldırımlarda yürümesine engel oluyor.

       Sadece bayanlar mı?

       Engelli vatandaşlar, yürüme güçlüğü çeken yaşlılar, bebek arabası ile dolaşan anneler, küçük çocuklar bu işgalin en büyük mağdurları. Kaldırımda yürüyecek yer bulamayan vatandaşlar anayollarda yürümek mecburiyetinde kalıyorlar. Bu zorunluluk trafiği alt üst ediyor. Trafikteki bu kargaşa maalesef beraberinde kazaları, yaralanmaları ve hatta ölümleri getiriyor.

       Esnafın fütursuzca kullandığı kaldırımlar, asıl sahibi olan yayaların kullanamadığı alanlara dönüşüyor. Bu gidişata dur demesi gereken ilimiz belediyesi başta olmak üzere, ilçe belediyeleri ve sorumlu kurumlar gereğini yapmayarak bu işgalin bir parçası oluyorlar.

       Sesini yeterince duyuramayan mağdurlar çektikleri eziyetle kalıyorlar. Fakat bizler istiyoruz ki yetkililerce gereği yapılsın. Bu sebepten ötürü kaldırım işgalinin mağdurlarına dil olmaya çalışıyor ve yetkilileri göreve çağırıyoruz!